Un acordo entre a Autoridade Portuaria e o Concello de Redondela permitirá a construcción dun pantalán flotante que servirá para facer escala no Museo aos visitantes que se acheguen por mar. A entidade portuaria cederá tamén espazo dunha explanada existente na zona para que poida servir de aparcamento a autobuses e vehículos que neste caso cheguen por terra.
Uns acordos entre ambas as dúas administracións que o alcalde, Javier Bas, anunciaba no transcurso das I Xornadas sobre o patrimonio Industrial que se celebraron na fin de semana en Redondela e que permitiron a un cento de persoas achegarse ao Museo. Unha visita que supuxo o “preestreno” do Meirande que se espera abrir oficialmente no mes de Maio. Os visitantes puideron percorrer as salas do inmoble, creado para que o público interactúe e se sinta no interior dun galeón, con diferentes espazos dotados de obxectos e pezas que lle permite ao visitante trasladarse ao pasado. Así, o museo contén dúas máquinas de vapor de finais do século XIX pero tamén, e quizais máis espectacular, dúas réplicas exactas de canóns, unha sala que recrea a bodega dun galeón ou unha sala de navegación. Un museo “froito da colaboración de veciño e administración -segundo palabras do alcalde- e que permitirá poñer en valor a enseada”. As estimacións falan de que o custe anual do Centro de Interpretación roldará os 180.000 euros. Unha cuestión, a do financiamento que foi motivo de polémica nos últimos tempos e que o propio arqueólogo, Xurxo Cónstela da empresa A Citania quixo abordar no transcurso das xornadas lembrando que é obriga das administracións preservar espazos como a Fábrica do alemán, “con apostas atrevidas que sirvan para recuperar o espazo e para difundir o patrimonio facendo cidade”. E precisamente do seu financiamento falou un dos poñentes nas xornadas, o catedrático de Historia e Institucións Económicas da Universidade de Santiago de Compostela, Xoán Carmona Badía quen salientou a necesidade de enmarcar estes proxectos noutros globais como por exemplo en circuítos turísticos que xa se están a desenvolver en Europa pero neste caso “revalorizando o papel de Galicia na II Guerra Mundial como fornecedora de wolframio aos alemáns”. Carmona Badía subliñou tamén a necesidade de por en valor e conservar o patrimonio industrial existente na Ría de Vigo como o Meirande “xa que a singulariedade destes elementos é o que en gran parte nos identifica”. E houbo oco nas xornadas para facer historia. O xornalista Eduardo Rolland foi o encargado de achegar aos asistentes un percorrido pola guerra económica que se viviu en Galicia a partir do descubrimento das posibilidades que para o sector armamentístico tiña o wolframio, un mineral que a industria comezou desbotando pero que chegou a ter un elevado valor económico cando se interesaron por el alemáns e aliados. Autor do libro “Galicia en guerra, espías, batallas, submarinos e wolframio” no que se recolle a historia da participación de Galicia na II Guerra Mundial amosou a súa erudición no tema partindo do que fora un dos elementos do patrimonio industrial local hoxe practicamente desaparecido. Situou aos asistentes no ano 1926 para relatar o por que da construcción dun cargadeiro por parte da empresa Compañía Minerales de Hierro de Galicia, infraestrutura situada no estreito de Rande e da que tan só quedan os piares logo de que na década dos 50 fora desmontada a maior parte da mesma para ser vendida como chatarra. A partir de dita infraestrutura relatou Rolland o nacemento de toda unha arañeira ao servizo do poder alemán para garantir a saída do wolframio cara á Alemania nazi, un mineral que nun primeiro momento era desbotado pola industria pero que chegou a converterse en fundamental para garantir a industria armamentística da época. E nese relato mestúranse empresarios como o propietario da compañía e vicecónsul de Alemania en Monforte, Friedrich Wilhelm Cloos (soterrado en Vigo) espías, empresas tapadeira do consorcio nazi Sofindus… pero tamén moitas lendas difícil de soster en base aos datos históricos